خواص میوه گوجه سبز

میوه خوشمزه گوجه سبز

گوجه یا گوجه سبز، نام آلو سبز است از تیره گل سرخیان به نام های Prunus domestica italic , Prunus domestica subsp.italica var.claudiana  به خانواده Rosaceae تعلق دارد.
بر پایه نوشته ‌های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد و بومی آسیای صغیر بوده و چینی ‌ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند، بعد از آن تبدیل به یکی از میوه های محبوب شد. این میوه ترش و خوشمزه از ارقام آلوی اروپایی محسوب شده و در فرانسه به صورت تجاری کشت می شود. گوجه سبز گونه ‌های متعددی دارد که Prunus domestica subsp.italica یکی از آنها است که میوه آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و دارای هسته سخت می باشد. گیاه گوجه سبز در اکثر نقاط جهان منجمله آسیا مانند چین، کشورهای اروپایی همچون یونان، پرتغال، اسپانیا و انگلیس می روید  و در برخی از کشورهای آمریکای شمالی به خوبی رشد و توسعه داده می شود.
اولین نمونه های گوجه سبز در کشور فرانسه از درختان آلویی که میوه های سبز رنگ داشتند و در واقع گوجه سبز نوع تغییر یافته‌ای از آلوهای اروپایی می‌باشد. گوجه سبز درختی خزان پذیر به ارتفاع ۴٫۵ الی ۳٫۵ متر است که در فصل بهار شکوفه هایی به رنگ سفید و تقریبا قبل از ظهور برگ ها نمایان می‌شود.
درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ‌های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می‌آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه‌ای و ظاهر نامطلوب میوه گوجه سبز می‌شود. گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش ‌(خورشت) ها مصرف می‌شود. این میوه غنی از ویتامین C، اسید مالیک، اسید سیتریک است. مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می‌شود. به دلیل طبیعت سرد گوجه سبز در برخی شهرهای شمالی کشورمان این میوه را همراه با سبزی ‌های کوهی که خاصیت گرم دارند، مصرف می کنند. گوجه سبز طعمی ترش دارد و سفت و ترد است و در میان ایرانیان اغلب با نمک به عنوان تنقلات مصرف می‌شود. درخت این میوه خوشمزه در بیشتر نواحی ایران بخصوص شمال غربی ایران تکثیر و برداشت می‌شود و البته یکی از میوه های تقریباً گرانقیمت به حساب می آید. گوجه سبز اصلاح شده از نوع بادامی در شهر سردرود از رونق زیادی برخوردار است.
ارزش غذایی:
کربوهیدرات ۵۲/۸ گرم، چربی ۸۴/۲ گرم، پروتئین ۶/۱ گرم، فیبر خام ۵/۰ درصد.
با مصرف ۱۰۰ گرم گوجه سبز ، ۵ درصد ویتامینA ، ۱/۲ درصد ویتامینB۱ (تیامین)، ۹/۱ درصد ویتامین B۲ (ریبوفلاوین)، ۸/۲ درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامین C، ۵/۱ درصد کلسیم، ۲/۲ درصد فسفر، ۵ درصد آهن و ۶/۳ پتاسیم مورد نیاز در روز تأمین می‌شود.
خواص درمانی:
مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ‌ های درخت گوجه سبز در سرکه می‌تواند در درمان کرم ‌های حلقوی مؤثر باشد. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده ‌است. همچنین اثرات منحصر به فرد این میوه پرخاصیت شامل: کاهش فشار خون و چربی خون، حذف رسوبات از خون، درمان ناراحتی‌ های مجاری ادراری و تنظیم عملکرد معده و روده است.
گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود، از این رو می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری‌ هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.
بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند. مطالعات نشان می‌دهد که این میوه می‌تواند در درمان تومور ها موثر باشد، همچنین به ‌دلیل وجود اسید اسکوربیک (ویتامین ث‌)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود.

_______________________________________

استفاده از مطالب مجله سلامت گل شفا با ذکر منبع بلامانع است. کلیه حقوق این سایت به گل شفا تعلق دارد.